Kuba Wojewódzki – polski Monty Python?

Tu, w górach, prasa dociera do mnie z opóźnieniem. Otworzyłem sobotnią „Wyborczą” z 11–12 VI
i oniemiałem. Cała druga kolumna (z wyjątkiem Turnaua, który roztropnie wybrał Zielone Świątki) została poświęcona „sprawie” niejakiego Kuby Wojewódzkiego, bo nawet rysunek Gawłowskiego świetnie się z nią kojarzy. Mało tego, na stronie trzeciej W. Karpieszuk zastanawia się, „Co minister kultury zrobi z Wojewódzkim”. Rzecz dotyczy niepoprawnego politycznie „dowcipu” panów Wojewódzkiego i Figurskiego w audycji porannej w Radiu Eska Rock (25 maja) i jego reperkusji. …

Dwaj niesłychanie kreatywni błazenkowie z „ESKI” „mówili o Alvinie Gajadhurze, rzeczniku Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego, którego ojciec jest Hindusem. Wojewódzki z Figurskim: „Może zadzwonimy teraz do Murzyna. Krajowy rejestr Murzynów. Gajadhur, tak murzin” – śmiał się Wojewódzki. „Audycję sponsoruje warszawski oddział Ku–Klux–Klanu. W jakiej sieci on może mieć telefon?” Figurski: „Która się z czarnym kojarzy?” Wojewódzki: „Buszmeni?” Zadzwonili też do Briana Scotta, dziennikarza pochodzącego z Gujany. Pytali go, czy ma nos "szeroki i płaski", "wargi grube wywinięte", jaki ma członek. Scott nie poczuł się urażony. Natomiast Gajadhur złożył skargę do KRRiT. Rozważa zawiadomienie do prokuratury, bo czuje się znieważony.” [cytuję za: http://wyborcza.pl/1,75248,9764397,Minister_kultury_zajmie_sie_Wojewodzkim.html]

Na drugiej kolumnie sobotniej „GW” mamy zatem: wywiad z Wojewódzkim przeprowadzony przez M. Żakowską i dwugłos B. Węglarczyka („za”) oraz A. Szyłło – „przeciw”. Wszystkie te wypowiedzi są nader kuriozalne.
Węglarczyk broni Kuby W., kreując go na polskiego Monty Pythona i dowodząc, że „Rozpatrywanie dowcipów Wojewódzkiego i Figurskiego bez kontekstu nie ma sensu”, obaj panowie „w stylu Monty Pythona z rasizmem walczą, a nie wspierają go.” Jeśli skażemy Kubę, to powinno się zakazać w Polsce sprzedaży wydanego na DVD filmu „Płonące siodła” oraz pokazywania „Producentów” – przekonuje. Redaktor przyznaje, iż sam padał ofiarą żartów Wojewódzkiego, ale tym bardziej go broni.

Szyłło w tekście „Kiepski żart, łatwy rechot” opisuje szykany, z jakimi spotykało się i spotyka jej międzyetniczne małżeństwo i dziecko z tegoż związku (jest w swoich wynurzeniach nader szczera) Ostatecznie opowiada się zdecydowanie przeciw, ale jednocześnie za Kubą W. Oddajmy jej sprawiedliwość: tytuł artykułu bardzo dobrze oddaje istotę nie tylko ostatniego wybryku Wojewódzkiego.

Sam Kuba W. broni się w wywiadzie dla „Wyborczej”, jak może, ale niewiele może, więc stawia na „klasyczną” w jego wypadku bezczelność własną i zakładaną naiwność bądź głupotę czytelników. Powołuje się zatem na metodę Woody Allena ze sztuki, w której sam gra (Kuba, nie Allen) – a więc metodę „nawiasu sztuki”, licentia poetica, bo chyba o nią mu chodzi. „Dbajmy o proporcje między znaczeniem żartu, nawet kiepskiego, a stawianiem zarzutów o najwyższym stopniu haniebności” – powiada. Skądinąd słusznie, bo o bardzo kiepskie żarty tu chodzi. „Żart traktuje Wojewódzki „jako odtrutkę na patos, przesadę, powagę, ale i hipokryzję”. Znowu skądinąd słusznie, bo nie da się ukryć: jesteśmy narodem patetycznych ponuraków, którzy chyba tylko przy piwnym grillu potrafią się poweselić. W repertuarze określonym od czasów rozpalenia pierwszego ogniska, co „płonie w lesie”, i przy koniecznie niskim stężeniu krwi w alkoholu. Proponuje następnie TNN–owski szołmen, aby wyguglować hasło „murzyn” i zobaczyć te tysiące rasistowskich dowcipów, z których rechocą Polacy. Skorzystałem z propozycji i nie zauważyłem żadnej różnicy między poziomem owych dowcipów a poziomem dowcipu Kuby W., na korzyść tego ostatniego. Wiele do myślenia daje także kolejny argument, jaki wytacza Eskowy humorysta, argument w postaci … „kipiących od rasizmu stadionów”.

[…]
Cały felieton można przeczytać na stronie:

http://www.scribd.com/michalwalinski/shelf